7 نشانه اصلی دروغگویی کودکان و نوجوانان

امروزه محققان، به راه های زیادی برای سنجش راستگویی از دروغگویی دست یافته اند. ما می توانیم از برخی از این نتایج در جهت ارتباط با کودکان و نوجوان استفاده کنیم. البته این نکته را به یاد داشته باشید، نشان دادن ویژگی های زیر، لزوما به معنی دروغگویی کودکان نیست، و عواملی دیگر همچون کمرویی و احساس نا امنی می تواند از دلایل بروز نشانه های زیر باشد. پس، برای نتیجه گیری قطعی در مورد صداقت فرد باید به بقیه فاکتورها نیز توجه شود.

به یاد داشته باشید، اگر با فردی کم سن و سال مواجه شدید که یک یا چند مورد از نشانه های زیر در او به وضوح مشخص بود، این امکان وجود دارد که او نسبت به آنچه می گوید مطمئن نیست، حتی اگر دروغ نگوید. به خصوص زمانی که پای موضوعی مهم در میان است و نوجوان تحت فشار قرار دارد.

1- فاصله زمانی زیاد بین پرسش و پاسخ

وقتی از کودک یا نوجوان سوالی ساده و با جوابی مشخص پرسیده می شود ولی زمان زیادی می برد تا به آن پرسش ساده جواب دهد، می توان حدس زد که او به جای راست گفتن، مشغول تغییر دادن واقعیت و پیدا کردن پاسخی است که مورد قبول شما باشد.

2- عوض کردن موضوع بحث و دادن اطلاعات نامربوط در مواقعی که تحت فشار است.

زمانی که نوجوان از جواب دادن به سوالی ساده طفره می رود و پاسخ هایش نامرتبط با آن است، احتمالا می خواهد موضوع اصلی بحث را عوض کند. این رفتار به این معنی است که فرد در حال مخفی کردن چیزی است که از بیان آن خودداری می کند.

3- صحبت کردن با صدایی بلند تر از حالت عادی

صدای عموم افراد، به هنگام صحبت درباره مسائلی که موجب احساس نا امنی، اضطراب و یا ترس می شود (به خصوص پایان جملات) بالاتر می رود. این تغییر صدا می تواند نشانه عدم صداقت و یا فریبکاری باشد. به علاوه می تواند نشان دهنده این باشد که فرد احساس راحتی و آرامش نسبت به گفتن واقعیت ندارد.

4- صحبت کردن ممتد و بدون مکث

وقتی کودک و یا نوجوان سوالی ساده را سریع و بدون مکث های طبیعی پاسخ می دهد، به نحوی که با شیوه صحبت کردن عادی و همیشگی اش فرق دارد، این امکان وجود دارد که به شدت سعی در توجیه و قانع کردن شما دارد و می ترسد که اگر با شتاب صحبت نکند، متوجه شکاف های داستانی که سر هم کرده است، بشوید.

5- لکنتی که در گفتار عادی فرد وجود ندارد

بریده بریده صحبت کردن و دچار لکنت شدن در کودک یا نوجوانی که در گفتار عادی و همیشگی اش مشکلی ندارد، کمی شک برانگیز است. چرا که این لکنت می تواند نشان دهنده به هم ریختگی و تحت فشار بودن او باشد. از طرفی، می تواند حاکی از دروغگویی کودکان و عدم صداقت نیز باشد.

6- ارتباط چشمی و حرکت چشم

در اکثر جوامع غربی، دوری کردن از تماس چشمی نرمال به هنگام صحبت، نشان دهنده عدم صداقت و راستگویی، طفره رفتن و شانه خالی کردن از مسئولیت باشد. اکثر ما این جمله معروف را شنیده ایم که: “من نمی توانم به فردی که به چشمانم نگاه نمی کند اعتماد کنم!” البته این باور تا حدودی در بعضی فرهنگ ها و جوامع صدق می کند و برخی مطالعات روانشناسی نیز تا حدودی به آن پرداخته اند.

به علاوه، نگاه مستقیم و رو به پایین  هر دو چشم می تواند نشان دهنده بعضی احساسات منفی (مثل غم، دلسردی و گناه) باشد. اما به پایین خیره شدن و به اطراف نگاه کردن ممکن است به عنوان احساسات منفی برداشت شود اما، نه دقیقا در حال سر و کله زدن با تجربه.

به این مثال توجه کنید: از نوجوانی خواسته می شود تا درباره رفتار اشتباهش توضیح دهد. شما از او می پرسید:” می دانی چرا می خواهی تنبیه شوی؟” اگر نوجوان جواب مثبت بدهد اما سرش پایین باشد و مدام به اطراف نگاه کند، احتمالا نمی خواهد اشتباهش را قبول کند و با گفتن این حرف ها، فقط سعی دارد بخشیده شده و قسر در برود.

7- ایجاد موانع فیزیکی

حتما این جمله به گوشتان خورده :” فاصله فیزیکی برابر است با فاصله احساسی افراد از یکدیگر.”

هنگام صحبت درباره موضوعی مهم با نوجوان، به حالات بدنی اش توجه کنید. تکان دادن زیاد دست و پاها، چرخاندن زیاد بدن و اجتناب از رویارویی مستقیم بدنی، نگه داشتن شی ای نزدیک به قفسه سینه به منظور ایجاد سپر و یا ایستادن پشت یک وسیله مانند مبل برای حفظ فاصله با شما، همگی می توانند مورد توجه قرار گیرند. این نشانه های غیر کلامی لزوما به معنی بی صداقتی نیست. اما در بهترین حالت، نشان دهنده فاصله زیاد احساسی و گشودگی کمتر فرد می باشد.

بنابراین، این نکته را به خاطر داشته باشید، مشاهده شدن این علایم لزوما به معنی دروغگویی کودکان و عدم صداقت آن ها نیست و باید به ملاک های دیگری را در کنارشان بررسی کرد. عموما خبری از نشانه های گفته شده در رفتار های  افرادی که اعتماد به نفس بالا و احساس امنیت دارند، نیست. به یاد داشتن این نکات به ما کمک می کند تا در ارتباط با کودکان و نوجوانان دقیق ترعمل کرده و از صحت و اعتبار آن آگاهی بیشتری داشته باشیم.