مادر سمی چیست؟
درحالی که روابط سمی به هیچ وجه منحصر به روابط والدین و فرزند نیستند، سمی بودن این روابط اغلب می تواند آسیب بیشتری وارد کند چون والدین این مسئولیت را دارند که به نحوه نگرش فرزندانشان به خود و دنیای اطراف شکل دهند.
نقش مادر و پدر در خانواده های مختلف، به ویژه در خانه های تک سرپرست یا چند نسلی می تواند معانی متفاوتی داشته باشد. با این حال، ما در درجه اول به این مسئله می پردازیم که منظور از رابطه سمی مادرانه چیست. همچنین بررسی خواهیم کرد که چگونه این روابط می تواند بر دید یک فرد تأثیر بگذارد و چگونه این رابطه می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
رابطه سمی چیست؟
برای درک اینکه معنای داشتن یک رابطه سمی با والدین چیست، لازم است که بدانیم این اصطلاح در مورد هر رابطه‌ای به چه معناست.
به عبارت ساده، یک رابطه سمی رابطه ای است که در آن سلامت ذهنی، روانی یا جسمی شما به خطر می افتد. اغلب، روابط سمی ناشی از حسن نیت هستند، مثلاً اگر والدینی بیش از حد درگیر پیچیدگی های زندگی شخصی شما می‌شوند به خاطر این است که نمی خواهند اتفاق بدی بیفتد.
گفته می شود، این رابطه می تواند به راحتی به رابطه ای تبدیل شود که مرزهای شخصی ندارد. همچنین روابط سمی می تواند از نبود ارتباط به وجود آید یا زمانی اتفاق بیفتد که همه ابزارهای ارتباطی عمدتاً در قالب انتقاد هستند.
درحالی که روابط سمی ممکن است در روابط عاشقانه و حتی دوستی ها اتفاق بیفتد، روابط والدینی که سمی هستند اغلب به دلیل نقشی که والدین در شکل دادن به دیدگاه شما نسبت به جهان دارند می توانند مضرترین روابط باشند.
نشانه‌های روابط سمی والدین و فرزندان
مطالعه ای به این نکته اشاره کرد که والدینی که برای فرزندانشان سمی هستند، خودشان از افسردگی رنج می برند و این نشان می دهد که چقدر مهم است که به سلامت روان خودتان توجه کنید. اگر نمی دانید که خودتان یا کسی که می شناسید رابطه سمی والدین و فرزندی را تجربه کرده یا نه، از خود بپرسید که آیا شاهد این موارد بوده اید یا تجربه این موارد را داشته اید یا نه:
1.سرزنش کردن
والدین سمی اغلب فرزندان خود را مقصر مشکلات خود می دانند. به عنوان مثال، اگر والدین دائماً از کثیف شدن خانه ناراحت هستند، احتمالاً فرزند خود را به خاطر این به هم ریختگی سرزنش می کنند، حتی اگر فرزندشان هیچ نقشی در این به‌هم‌ریختگی خانه نداشته باشد.
2.فقدان همدلی یا درک
والدین سمی معمولاً تلاشی برای درک فرزندان خود و مشکلات آن ها نمی کنند. این عدم درک و همدلی می تواند در مورد عملکرد ضعیف فرزندشان در مدرسه، ورزش یا هر عمل دیگری صدق کند. بدتر از آن این که آن ها معمولاً در نتیجه هر رفتاری که به نظرشان در سطح پایین است از فرزند خود شاکی هستند یا او را سرزنش می کنند. درنتیجه، کودک ممکن است احساس کند بی پناه است.
3.بهره کشی
والدین سمی از فرزندان خود انتظارات زیادی دارند، اما در ازای آن چیز زیادی به آن ها نمی دهند. یک مثال ممکن است این باشد که والدین از فرزندشان انتظار دارند از رفتار منفی گذشته آن ها بگذرند و آن ها را نادیده بگیرند و در عین حال خودشان از انجام همین کار برای فرزندانشان امتناع می کنند.
4.منفی نگر بودن
والدین سمی فقط در مورد فرزندان خود منفی نگر نیستند، بلکه اغلب در مورد وضعیت جهان نیز منفی نگر هستند. آن ها معمولاً این حس خود را به فرزندانشان منتقل می کنند که می تواند منجر به استرس بیشتر برای کودک شود.
5.حد و مرزهای ضعیف
والدین سمی ممکن است بیش از حد با فرزندان خود صمیمی باشند و با آن ها در مورد چندین چیز که کودک نمی تواند کنترل یا درک کند مانند درمانگرشان رفتار کنند. این تا بزرگسالی هم باقی می ماند و باعث ایجاد مشکلاتی برای کودک می شود زیرا آن ها می فهمند که چگونه روابط خود را هدایت کنند.
اگر این مشکلات تا بزرگسالی ادامه یابد، مهم است که تشخیص دهید چه زمانی اتفاق می افتد و به والدین خود تذکر دهید که این نوع رفتار را تحمل نخواهید کرد. اگر این رفتارها به‌طور مداوم شمارا تحت تأثیر قرار می دهد، ممکن است زمان آن رسیده باشد که میزان ارتباطی مجاز از طرف آن والدین را محدود کنید.
چرا این روابط می‌توانند موجب چنین آسیبی شوند؟
درحالی که ممکن است بفهمید که مقابله با این روابط دشوار است، این روابط می توانند عواقب جدی داشته باشند – از جمله آسیب احتمالی به مغز. دکتر ریچارد فریدمن، استاد روان پزشکی در کالج پزشکی ویل کورنل، در مقاله ای خاطرنشان کرد که مواجهه طولانی مدت با استرس و ضربه روحی می تواند درواقع با از بین بردن سلول های هیپوکامپ به مغز آسیب برساند.
خوشبختانه، درمان مناسب می تواند به ترمیم این آسیب کمک کند. با این حال، در اینجا مواردی وجود دارد که کودکان و بزرگسالان دارای والدین سمی می توانند تا مدت ها در بزرگسالی با آن ها کلنجار بروند که شامل موارد زیرهستند:
مشکل در روابط
در کتاب «والدین مسموم: روابط سمی بین والدین و کودکان بزرگ‌سال آن‌ها»، نویسندگان خاطر نشان می کنند که عدم اعتماد به پیوندهای عاطفی اولیه می تواند منجر به ایجاد روابط ناسالم در کودکان در بزرگسالی شود. در بزرگ سالی، این کودکان ممکن است از احساس رها شدن، ترس، تجاوز و تنهایی رنج ببرند. همچنین چنین کودکانی نمی توانند در آینده به راحتی به همسر (شرکای عشقی) یا دوستان نزدیک خودشان اعتماد کنند.
مسائل رفتاری
مطالعه ای به بررسی 10 مادر بدرفتار و 10 مادر مهربان در حین تعامل با فرزندانشان در یک مهدکودک پرداخت. آن‌ها دریافتند که مادران بدرفتار در تکنیک های فرزند پروریشان متناقض بودند و زمانی که فرزندانشان به دستورات آن ها عمل نمی کردند انعطاف پذیری کمتری داشتند.
نتیجه این بود که فرزندان آن ها بیشتر از کودکانی که مادران مهربان داشتند، واکنش نشان می دادند. این نتایج نشان می دهد که این نوع فرزند پروری می تواند الگوهای رفتاری کودک را در آینده شکل دهد.
استرس سمی
گزارش دیگری نشان داد که نتیجه روابط سمی استرس سمی است. محققان در بررسی بزرگ سالانی که استرس سمی را در دوران کودکی تجربه کرده‌اند، دریافتند که این استرس منجر به اختلالات یادگیری و مسائل رفتاری می شود و تا مدت ها بر سلامت ذهنی و جسمی افراد در بزرگ سالی تأثیر منفی می گذارد.
چگونه با این روابط مقابله کنیم
درحالی که پیدا کردن یک درمانگر مطمئناً ایده خوبی است، کارهایی وجود دارد که می توانید هرروز انجام دهید تا مطمئن شوید که احساسات خود را به روشی سالم مدیریت می کنید. این مقاله توضیح می دهد که چگونه می توان با والدینی که به طور مداوم رفتارهای ناسالم نشان می دهند، به طور مثبت کنار آمد.
- مرزهایی را تعیین کنید و به آن ها پایبند باشید: حتی اگر هنوز با والدین خود در یک مکان زندگی می کنید، می توانید مرزهای فیزیکی و عاطفی را تعیین کنید. این امر به ویژه در بزرگسالی بسیار مهم است. در هر دو مورد، برای والدین روشن کنید که اگر این مرزها رعایت نشود، ارتباط یا زمان صرف شده با آن ها را محدود خواهید کرد. یک مثال از یک مرز سالم محدود کردن تعداد تماس های تلفنی است که از والدین خود می پذیرید یا به آن ها اطلاع می دهید که نمی توانند سرزده به خانه شما بیایند. در توضیح این مرزها برای والدین خود صریح اما مهربان باشید و سپس با پایبندی به قول خود در کنار آن ها بمانید.
- مراقب خود باشید: این از نظر جسمی به معنای مراقبت از طریق ورزش و تغذیه خوب و همچنین ازنظر ذهنی به معنای به دنبال درمان بودن از طریق شرکت در فعالیت هایی مانند مدیتیشن (مراقبه) است.
- راه هایی برای ابراز احساسات خود پیدا کنید: این کار را می توان از طریق ورزش یا هنر انجام داد. نکته اصلی در اینجا یافتن راهی سازنده برای بیرون ریختن احساسات است.
- بیان نیازهای خود را تمرین کنید: بابیان نیازهای خود و بیان احساس خود، ایجاد روابط سالم با دیگران را تمرین کنید. این کار همچنین به شما کمک می کند همیشه منتظر تائید دیگران نباشید.
بدون دیدگاه